перапляце́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Тое, што пераплецена, сплецена між сабой.

П. правадоў.

П. лёсаў (перан.).

2. Спосаб спляцення нітак асновы і ўтку ў тканінах.

Палатнянае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэдуплікава́ны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Утвораны пры дапамозе рэдуплікацыі. Рэдуплікаваныя асновы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канстыту́цыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.

Асноўны закон дзяржавы, які вызначае асновы грамадскага і дзяржаўнага ладу, сістэму дзяржаўных органаў, правы і абавязкі грамадзян.

К.

Рэспублікі Беларусь.

|| прым. канстытуцы́йны, -ая, -ае.

К. лад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэрыва́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Бакавое адхіленне снарадаў і куль пры палёце.

2. Адвод вады ад галоўнага рэчышча ракі ў бок па канале.

3. Утварэнне новых слоў ад слова-асновы.

|| прым. дэрывацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пахісну́ць сов.

1. покачну́ть, пошатну́ть;

2. перен. поколеба́ть, пошатну́ть;

п. асно́вы — поколеба́ть (пошатну́ть) усто́и

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фігура́цыя, ‑і, ж.

Спец. Ускладненне асновы музычнага твора шляхам увядзення фігур (у 6 знач.).

[Лац. figuratio — наданне формы, вобразнае выяўленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ніт², ніта́, мн. ніты́, -о́ў, м. (спец.).

1. Злучэнне ніцяных петляў у ткацкім станку для падымання нітак асновы.

Укідаць аснову ў ніты.

2. Спосаб ткання, ад якога залежыць від перапляцення ніцей у тканіне.

Абрус у шаснаццаць нітоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мелады́зм, ‑у, м.

Элементы меладычнасці, мілагучнасці, песеннай асновы ў музыцы. Народны меладызм і лірычнасць песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пярэстатка́ны, ‑ая, ‑ае.

Сатканы, вытканы з пражы рознага колеру для асновы і ўтку. Пярэстатканы дыван.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэдупліка́цыя, ‑і, ж.

Спец. Словаўтварэнне пры дапамозе падваення асновы слова (напрыклад: чуць-чуць, ледзь-ледзь).

[Ад лац, reduplicatio — падваенне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)