аса́джаны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асадзіць ​1.

аса́джаны ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асадзіць 2.

аса́джаны ​3, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асадзіць ​3.

аса́джаны ​4, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асадзіць ​4.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осади́ть​III сов., хим. асадзі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аса́да², -ы, ДМ -дзе, ж.

1. гл. асадзіць¹.

2. Дзяржанне ў прыладах працы, інструментах.

А. малатка.

А. сякеры.

3. Рамка.

Карціна ў дарагой асадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

асаджэ́нне ср. осажде́ние; см. асадзі́ць IV

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аса́джванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асаджваць ​1 — асадзіць ​1.

аса́джванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. асаджваць ​2 — асадзіць ​2 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асаджэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асадзіць ​4.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

осади́ть​II сов.

1. (остановить) спыні́ць, асадзі́ць;

осади́ть ло́шадь на всём скаку́ спыні́ць (асадзі́ць) каня́ на ўсім скаку́;

2. (заставить попятиться) асадзі́ць наза́д, пада́ць наза́д;

осади́ наза́д! асадзі́ (пада́й) наза́д!;

3. (кого-л.) разг. асадзі́ць, спыні́ць, абарва́ць; см. оса́живать.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аса́джаны

I

1. наса́женный; приса́женный;

2. опра́вленный, обрамлённый;

3. устано́вленный;

1-3 см. асадзі́ць I

II

1. в разн. знач. оса́женный;

2. разг. сва́ленный;

1, 2 см. асадзі́ць II

III воен. осаждённый; см. асадзі́ць III

IV осаждённый; см. асадзі́ць IV

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пааса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Уставіўшы ў што‑н., асадзіць усё, многае. Паасаджваць малаткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заблакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Акружыць з усіх бакоў войскамі; асадзіць. Заблакіраваць варожы гарнізон.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)