отпира́ть несов. адмыка́ць; адчыня́ць; (задвижку) адсо́ўваць; (крючок) адшчэ́пліваць, адшчапля́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшчэ́пліванне ср.

1. отще́пливание, отка́лывание;

2. отпира́ние, отщёлкивание;

3. открепле́ние;

1-3 см. адшчэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

за́шчапка і зашчэ́пка, ‑і, ДМ ‑пцы; Р мн. ‑пак; ж.

1. Прыстасаванне для запірання дзвярэй у выглядзе кручка або пласцінкі з прораззю, якое накладваецца на прабой. Заперці дзверы на зашчапку. □ Штурхнуў [Сымон] дзверцы з усёй сілы, — Бразь там зашчапка-кручок! Колас. Бразнула зашчапка, і ў хату зайшоў сын. Федасеенка.

2. Разм. Тое, што і прышчэпка. — Трымай бялізну, я буду адшчэпліваць зашчапкі, — узяўся .. [Антон] памагаць. Пальчэўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

отка́лывать​I несов.

1. (отделять ударом) адко́лваць; (лучину, щепку) адшчэ́пліваць, адшчапля́ць;

2. (делать или говорить что-л. неожиданное) прост. рэ́заць;

3. перен. адко́лваць; см. отколо́ть​I;

◊

отка́лывать шту́ки вырабля́ць (урэ́зваць) шту́кі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшчэ́плівацца несов.

1. (отпадать, отделяться) отщепля́ться, отка́лываться; см. адшчапі́цца 1;

2. (открываться — о защёлке, крючке и т.п.) отпира́ться, отщёлкиваться;

3. (о скрепках, приколках и т.п.) открепля́ться;

4. страд. отщепля́ться; отка́лываться; отпира́ться; отщёлкиваться; открепля́ться; см. адшчэ́пліваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)