паадшу́кваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Адшукаць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. сваякоў.

П. згубленыя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адшука́ны

1. разы́сканный;

2. изы́сканный; см. адшука́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшука́нне ср.

1. ро́зыск;

2. изыска́ние; см. адшука́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адшу́кваць несов.

1. разы́скивать;

2. изы́скивать; см. адшука́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наша́рыць

‘адшукаць, намацаць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наша́ру наша́рым
2-я ас. наша́рыш наша́рыце
3-я ас. наша́рыць наша́раць
Прошлы час
м. наша́рыў наша́рылі
ж. наша́рыла
н. наша́рыла
Загадны лад
2-я ас. наша́р наша́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час наша́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́шукаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Старанна шукаючы, знайсці, выявіць, адшукаць.

В. унутраныя рэзервы.

В. прычыну для адлучкі.

|| незак. вышу́кваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адшу́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да адшукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшука́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адшукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адшука́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адшукаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

изыска́ть сов. адшука́ць; (найти) знайсці́; см. изы́скивать​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)