адраза́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да адрэзацца.

2. Зал. да адразаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адстры́кваць

‘адразаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адстры́кваю адстры́кваем
2-я ас. адстры́кваеш адстры́кваеце
3-я ас. адстры́квае адстры́кваюць
Прошлы час
м. адстры́кваў адстры́квалі
ж. адстры́квала
н. адстры́квала
Загадны лад
2-я ас. адстры́квай адстры́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адстры́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адцю́кваць

‘адсякаць, адразаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адцю́кваю адцю́кваем
2-я ас. адцю́кваеш адцю́кваеце
3-я ас. адцю́квае адцю́кваюць
Прошлы час
м. адцю́кваў адцю́квалі
ж. адцю́квала
н. адцю́квала
Загадны лад
2-я ас. адцю́квай адцю́квайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адцю́кваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адчыкры́жваць

‘адразаць што-небудзь; рэзка, колка адказваць’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. адчыкры́жваю адчыкры́жваем
2-я ас. адчыкры́жваеш адчыкры́жваеце
3-я ас. адчыкры́жвае адчыкры́жваюць
Прошлы час
м. адчыкры́жваў адчыкры́жвалі
ж. адчыкры́жвала
н. адчыкры́жвала
Загадны лад
2-я ас. адчыкры́жвай адчыкры́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час адчыкры́жваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адраза́цца несов.

1. отреза́ться;

2. страд. отреза́ться; отпи́ливаться; см. адраза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

купі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

1. Спец. Адрэзаць (адразаць), адсячы (адсякаць).

2. У медыцыне — ліквідаваць якую‑н. непажаданую з’яву. Купіраваць прыступ арытміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Атразьні́ ’гатунак ботаў’ (Касп., ЭШ). Няясна. Націск не дае магчымасці параўнаць з рус. дыял. отрадный ’парадны’; магчыма, ад кораня *rez‑ (адразаць), але няма ні фармальнага, ні семантычнага падмацавання гэтаму.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

куса́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; незак., каго-што.

1. Хапаць, раніць зубамі, джалам, прыносячы боль.

Сабака кусае.

2. Захопліваць зубамі, аддзяляць, адкусваць ад чаго-н.

К. хлеб.

К. яблык.

3. перан. Крыўдзіць, дапякаць чым-н.

4. Адразаць кавалачкамі.

К. дрот.

5. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Моцна пячы, раздражняць скуру (пра крапіву і некаторыя калючыя расліны).

◊

Кусаць (сабе) локці — шкадаваць аб чым-н. упушчаным, непапраўным.

|| аднакр. кусану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ і кусну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. куса́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кро́іць, кро́ю, кро́іш, кро́іць; кро́ены; незак., што.

1. Разразаць (матэрыю, футра і пад.) на кавалкі пэўнай велічыні, выразаць па мерцы часткі чаго-н.

К. сукно.

К. сукенку.

2. Адразаць часткі ад цэлага або разразаць на кавалкі чым-н. вострым.

К. хлеб.

К. лыка.

3. перан. Прыносіць каму-н. душэўны боль (разм.).

К. сэрца.

|| зак. вы́краіць, -краю, -краіш, -краіць; -краены (да 1 знач.) і скро́іць, скро́ю, скро́іш, скро́іць; скро́ены (да 1 знач.).

|| наз. кро́йка, -і, ДМ кро́йцы, ж. (да 1 і 2 знач.) і крой, -ю, м. (да 1 і 2 знач.).

Курсы кройкі і шыцця адзення.

|| прым. кро́ільны, -ая, -ае (спец.).

К. стол.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отхва́тывать несов.

1. (отдёргивать) уст. адхо́пліваць;

2. (отрезать) разг. адхо́пліваць, адраза́ць, адрэ́зваць; (отрезать большой кусок) адкаве́льваць, адкро́йваць;

3. (быстро, ловко что-л. делать) прост. смалі́ць;

4. (приобретать, доставать) прост. адхо́пліваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)