адмата́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад адматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адмо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. адмотваць — адматаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадмо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Адматаць усё, многае. Паадмотваць бінты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надві́ць, надаўю́, надаўе́ш, надаўе́; надаўём, надаўяце́, надаўю́ць; надві́ты; зак., што і чаго.

1. Падоўжыць віццём.

Н. вяроўку.

2. Адматаць частку нітак з клубка.

Н. крыху нітак.

|| незак. надвіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адсука́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і ‑сучу, ‑сучаш, ‑суча; зак., што.

1. Рассукаўшы, аддзяліць. Адсукаць нітку.

2. Адбіць, адматаць з цэўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)