мона... (а таксама мана...).

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. адзін, адзіны, адзінкавы, напр.: монатэізм, монакультура, монамалекулярны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цэ́ласны, -ая, -ае.

Які ўяўляе сабой унутранае адзінства; цэлы, адзіны.

Цэласная тэорыя.

|| наз. цэ́ласнасць, -і, ж.

Тэрытарыяльная ц. дзяржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жада́ны, -ая, -ае.

1. Такі, якога чакаюць, да якога імкнуцца.

Ж. госць.

Жаданыя пакупкі.

2. Любімы, дарагі.

Мой адзіны, мой ж. чалавек!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

еди́нственный

1. в разн. знач. адзі́ны;

еди́нственный в своём ро́де адзі́ны ў сваі́м ро́дзе;

еди́нственное, что мо́жно сказа́ть адзі́нае, што мо́жна сказа́ць;

еди́нственный сын адзі́ны сын;

еди́нственная дочь адзі́ная дачка́;

2. / еди́нственное число́ грам. адзіно́чны лік;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агульнаарме́йскі, ‑ая, ‑ае.

Адзіны, абавязковы для ўсёй арміі. Агульнаармейская дысцыпліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерасчляня́льны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які нельга падзяліць на часткі; адзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульнаеўрапе́йскі, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсёй Еўропы; які пашыраецца на ўсю Еўропу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агульнапарты́йны, ‑ая, ‑ае.

Агульны, адзіны для ўсёй партыі; які ахоплівае ўсю партыю. Агульнапартыйная справа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стра́ус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Бескілявая нелятаючая птушка з моцнымі заднімі канечнасцямі, доўгай шыяй і невялікай галавой, адзіны сучасны прадстаўнік сямейства страусавых.

|| прым. стра́усавы, -ая, -ае.

◊

Страусавая палітыка — баязлівае імкненне ўхіліцца ад рашэнняў, пазбягаць рэальнасці, не заўважаць рэчаіснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

арфаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арфаграфіі. Адзіны арфаграфічны рэжым. Арфаграфічны слоўнік. Арфаграфічныя памылкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)