неадзе́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Які не мае на сабе адзення; голы.

2. Дрэнна адзеты або адзеты не па сезону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўадзе́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім, не поўнасцю адзеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўадзе́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім, не поўнасцю адзеты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парфірано́сны, ‑ая, ‑ае.

Уст. паэт. Адзеты ў парфіру; велічны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэ́ндзі, нескл., м.

Уст. Вытанчана, элегантна адзеты свецкі чалавек; франт.

[Англ. dandy.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расфра́нчаны, ‑ая, ‑ае.

Адзеты па-святочнаму, франтавата. Куйбышава не збянтэжыў ні «матылёк», ні расфранчаны выгляд наведвальніка. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суту́лаваты, ‑ая, ‑ае.

Крыху згорблены. Лысы, лоб круты, маршчыністы. Сам [Бухберг] сутулаваты, прысадзісты .. Адзеты бедна, але па-інтэлігенцку. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліўрэ́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны на ліўрэі. Ліўрэйныя гузікі.

2. Адзеты ў ліўрэю, які носіць ліўрэю. Ліўрэйныя лакеі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераадзе́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пераадзець.

2. у знач. прым. Адзеты ў іншае адзенне з мэтай маскіроўкі. Пераадзеты разведчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засаро́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; каго.

Выклікаць пачуццё сораму, няёмкасці. Засароміць дзіця. □ Брудная будзённая адзежа, у якой ён быў адзеты, запылены твар .. засаромілі Сёмку. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)