Verbum

абагульне́нне, -я, н.

1. гл. абагульніць.

2. Агульны вывад.

Шырокае а. вопыту наватараў.

усенаро́дны, -ая, -ае.

Агульны для ўсяго народа, які належыць усяму народу.

Усенароднае свята.

агульнадзяржа́ўны, -ая, -ае.

Агульны, адзіны для ўсёй дзяржавы, які датычыць усёй дзяржавы.

А. бюджэт.

агульнавайско́вы, -ая, -ае.

Агульны для ўсіх родаў войск, які ахоплівае ўсе роды войск.

Агульнавайсковая падрыхтоўка.

канцэнтры́чны, -ая, -ае (спец.).

Які мае агульны цэнтр; проціл. эксцэнтрычны².

Канцэнтрычныя акружнасці.

|| наз. канцэнтры́чнасць, -і, ж.

нядзе́ля, -і, мн. -і, -дзе́ль; ж.

Сёмы дзень тыдня, агульны дзень адпачынку.

|| прым. нядзе́льны, -ая, -ае.

суку́пны, -ая, -ае.

Аб’яднаны, сумесны, агульны.

Сукупныя намаганні.

○

Сукупны грамадскі прадукт — матэрыяльныя даброты, створаныя грамадствам за пэўны перыяд.

суме́сны, -ая, -ае.

Які ажыццяўляецца разам; агульны.

Сумесная апрацоўка зямлі.

Сумесна (прысл.) абмеркаваць план.

|| наз. суме́снасць, -і, ж.