агрэ́бены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад агрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аграба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аграбаць — агрэбці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Агрэ́сца ’многа ўзяць, атрымаць, мець’ (Юрч.), агрэбці, грэбці. Семантычнае развіццё ’грэбці’ > ’нагрэбці сабе’; а пачатковае адлюстроўвае граматычную семантыку дзеяслова, і таму яго трэба лічыць прэфіксальным.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)