свято́чна-абра́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свято́чна-абра́давы свято́чна-абра́давая свято́чна-абра́давае свято́чна-абра́давыя
Р. свято́чна-абра́давага свято́чна-абра́давай
свято́чна-абра́давае
свято́чна-абра́давага свято́чна-абра́давых
Д. свято́чна-абра́даваму свято́чна-абра́давай свято́чна-абра́даваму свято́чна-абра́давым
В. свято́чна-абра́давы (неадуш.)
свято́чна-абра́давага (адуш.)
свято́чна-абра́давую свято́чна-абра́давае свято́чна-абра́давыя (неадуш.)
свято́чна-абра́давых (адуш.)
Т. свято́чна-абра́давым свято́чна-абра́давай
свято́чна-абра́даваю
свято́чна-абра́давым свято́чна-абра́давымі
М. свято́чна-абра́давым свято́чна-абра́давай свято́чна-абра́давым свято́чна-абра́давых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сяме́йна-абра́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяме́йна-абра́давы сяме́йна-абра́давая сяме́йна-абра́давае сяме́йна-абра́давыя
Р. сяме́йна-абра́давага сяме́йна-абра́давай
сяме́йна-абра́давае
сяме́йна-абра́давага сяме́йна-абра́давых
Д. сяме́йна-абра́даваму сяме́йна-абра́давай сяме́йна-абра́даваму сяме́йна-абра́давым
В. сяме́йна-абра́давы (неадуш.)
сяме́йна-абра́давага (адуш.)
сяме́йна-абра́давую сяме́йна-абра́давае сяме́йна-абра́давыя (неадуш.)
сяме́йна-абра́давых (адуш.)
Т. сяме́йна-абра́давым сяме́йна-абра́давай
сяме́йна-абра́даваю
сяме́йна-абра́давым сяме́йна-абра́давымі
М. сяме́йна-абра́давым сяме́йна-абра́давай сяме́йна-абра́давым сяме́йна-абра́давых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

традыцы́йна-абра́давы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. традыцы́йна-абра́давы традыцы́йна-абра́давая традыцы́йна-абра́давае традыцы́йна-абра́давыя
Р. традыцы́йна-абра́давага традыцы́йна-абра́давай
традыцы́йна-абра́давае
традыцы́йна-абра́давага традыцы́йна-абра́давых
Д. традыцы́йна-абра́даваму традыцы́йна-абра́давай традыцы́йна-абра́даваму традыцы́йна-абра́давым
В. традыцы́йна-абра́давы (неадуш.)
традыцы́йна-абра́давага (адуш.)
традыцы́йна-абра́давую традыцы́йна-абра́давае традыцы́йна-абра́давыя (неадуш.)
традыцы́йна-абра́давых (адуш.)
Т. традыцы́йна-абра́давым традыцы́йна-абра́давай
традыцы́йна-абра́даваю
традыцы́йна-абра́давым традыцы́йна-абра́давымі
М. традыцы́йна-абра́давым традыцы́йна-абра́давай традыцы́йна-абра́давым традыцы́йна-абра́давых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

обря́дный, обря́довый абра́дны; абра́давы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абра́днасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. Сістэма абрадаў.

Зімовая народная а.

2. Абрадавы звычай.

Выконваць усе абраднасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абра́дны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і абрадавы. Абрадныя песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памі́нкі, -нак.

Абрадавы абед у памяць памерлага пасля хаўтур або праз пэўны тэрмін з дня смерці.

Запрашаць родных на п.

Справіць п. па кім-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карава́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Вясельны абрадавы пірог круглай формы або вялікая булка, спечаная для якой-н. урачыстасці, свята.

Частаваць караваем.

|| прым. карава́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сакрамента́льны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн.

1. Які мае адносіны да рэлігійнага культу; абрадавы, рытуальны. // Свяшчэнны, варты пакланення.

2. Традыцыйны, які стаў звычаёвым. Сакраментальная фраза.

[Лац. sacramentalis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

памі́нкі, ‑нак; адз. няма.

Абрадавы абед у памяць памёршага пасля хаўтур або праз пэўны тэрмін са дня смерці. Заплаканая ўдава і сваякі запрашалі на памінкі. Самуйлёнак. — Пане Жукоўскі! — нечакана для самога сябе сказаў Андрэй. — У нас сёння памінкі па бацьку. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)