залома́ть сов., обл. аблама́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паабло́мваць і паабло́мліваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Абламаць усё, многае.

П. сухія галіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наабло́мліваць і наабло́мваць, -аю, -аеш, -ае; зак., чаго.

Абламаць вялікую колькасць чаго-н.

Н. галін.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абло́мваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́мліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аблама́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́мванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абломваць — абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́мліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абломваць — абламаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абло́м, -у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеслова абломваць — абламаць і стан паводле знач. дзеяслова абломвацца, абламацца.

2. Месца, дзе што-н. абламалася.

Палініі аблому.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наабло́мліваць сов. (во множестве) облома́ть; см. аблама́ць 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)