Verbum

анлайнавы слоўнік

абко́пвацца несов., страд. ока́пываться, обрыва́ться; оку́чиваться; обводи́ться; см. абко́пваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Капчы́ць ’абкопваць бульбу’ (Др.-Падб.). Да капцы (= рабіць капцы ’акучваць, абганяць бульбу’), капец (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

оку́чивать несов., с.-х. аку́чваць; (вдоль рядов — картофель) абганя́ць; (яблоню) абко́пваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абко́пванне ср.

1. ока́пывание, обрыва́ние;

2. оку́чивание;

3. ока́пывание, обведе́ние;

1-3 см. абко́пваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обводи́ть несов.

1. (вокруг) абво́дзіць;

2. (ограждать) абгаро́джваць, агаро́джваць; (канавой) абво́дзіць, абко́пваць;

3. (обманывать) прост. ашу́кваць, абду́рваць; см. обвести́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Капшу́к ₁ ’мяшочак для тытуню’ (ТСБМ, Бяльк., Шат., Касп., Мядзв., Арх. ГУ, Арх. Бяльк., Малч., Некр., Клім., Гарэц., Сцяшк., Шн., Янк. 1, Янк. Мат.; КЭС, лаг.; Яруш., Нік. Очерки, Сержп.), ’сумка для грошай’ (Др.-Падб., Сержп.), ’плавальны пузыр’ (З нар. сл.), ’жывот’ (Жд. 2). Параўн. укр. капшук, капчук ’кісет для тытуню’, рус. капшук, капчук ’кісет, сумка для дробных рэчаў, старая шапка’, польск. kapciuch, kapszuk ’кісет для тытуню’ з бел. як і літ. kapšùkas ’тс’. Усходнеславянскае запазычанне з цюрк. моў. Параўн. татар. kapčyk ’мяшочак’ ад kap ’мяшок’ (Слаўскі, 11, 52, Фасмер, 2, 189, Локач, 94).

Капшу́к ₂ ’мёрзлая бульба, якая праляжала зіму на полі’ (Жыв. сл.). Параўн. літ. (ap)kapšavóti bùlbe ’абкопваць бульбу’. Магчыма, капшук < літ. kãpčius, kãpšius ’грэбля, яма’, якое ў сваю чаргу з бел. капец (Фрэнкель, 217–218). Гл. капшук ₄.

Капшу́к ₃ ’целяпень’ (Жыв. сл.), да капшук ₂.

Капшук ₄ ’сажалка на гары з праведзенай ад яе канавай’ (Яшк.) з літ. kãpčius у тым жа значэнні. Літоўская форма з бел. капец (гл. капшук ₂). Як і капшук ₂, капшук ₃, кантамінацыя з капшук ₁.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)