облупи́ться в разн. знач. аблупі́цца, мног. пааблу́плівацца, абадра́цца, абдзе́рціся, мног. паабдзіра́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
аблупі́цца, ‑лупіцца; зак.
Абдзерціся, адваліцца (пра верхні слой чаго‑н. — кару, скуру, фарбу і інш.). Аблупілася фарба — не падымаліся рукі, каб паднавіць яе. Шахавец. Валасы ў дзяўчыны выцвілі, твар загарэў, аж чорны стаў, а нос аблупіўся. Васілёнак. // Адпасці кавалкамі, абсыпацца (пра тынк і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обо́драться
1. (о коре, оболочке, коже) аблупі́цца, мног. пааблу́плівацца, абадра́цца, абдзе́рціся, мног. паабдзіра́цца; садра́цца, здзе́рціся, мног. паздзіра́цца, злупі́цца;
2. (изорваться, прийти в негодность) абадра́цца, абдзе́рціся, мног. паабдзіра́цца; (изорваться) падра́цца, падзе́рціся; (обтрепаться) абтрапа́цца, абшарпа́цца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
расцара́паться
1. (царапнув, царапая, поранить себя) абадра́цца, абдзе́рціся, паабдзіра́цца, разг. абдра́пацца, падра́пацца;
2. (поцарапать друг друга) паабдзіра́цца, падра́пацца;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)