адвака́т, -а, М -ка́це, мн. -ы, -аў, м.

Юрыст, які абараняе на судзе чые-н. інтарэсы; абаронца.

Наняць адваката.

|| прым. адвака́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патро́н², -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У Старажытным Рыме: асоба, якая брала пад сваю апеку бедных.

2. Гаспадар прадпрыемства, фірмы.

3. перан. Заступнік, абаронца (кніжн.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ся́бар, -бра, мн. сябры́, -бро́ў, м.

1. Той, хто звязаны з кім-н. сяброўствам.

Мой найлепшы с.

2. чаго. Прыхільнік, абаронца.

Сябры прыроды.

|| прым. сябро́ўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апалаге́т, ‑а, М ‑геце, м.

Кніжн. Актыўны абаронца якога‑н. вучэння, ідэі, парадкаў. Апалагеты капіталізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідэо́лаг, ‑а, м.

Прыхільнік, абаронца ідэалогіі якога‑н. грамадскага класа, групы, напрамку. Ідэолаг рэвалюцыйнага пралетарыяту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пабо́рнік, ‑а, м.

Заўзяты прыхільнік, абаронца каго‑, чаго‑н. Жывая слава пераможцам бою, Паборнікам і праўды і дабра. Астрэйка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

защи́тница абаро́нца, -цы ж., абаро́ніца, -цы ж., засту́пніца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

покрови́тельница засту́пніца, -цы ж.; апяку́нка, -кі ж.; абаро́нца, -цы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страж книжн., высок. вартавы́, -во́га м.; абаро́нца, -цы м.;

стражи приро́ды вартавы́я прыро́ды;

ве́рный страж ро́дины ве́рны вартавы́ (абаро́нца) радзі́мы;

страж поря́дка шутл., ирон. вартавы́ пара́дку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сі́ндык, ‑а, м.

1. Абаронца, адвакат у судзе ў Старажытнай Грэцыі.

2. Прадстаўнік якой‑н. установы, абшчыны ці карпарацыі ў некаторых капіталістычных краінах, упаўнаважаны на вядзенне спраў.

[Грэч. syndikos.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)