принадлежа́ть несов.
1. (кому, чему) нале́жаць;
кни́га принадлежи́т библиоте́ке кні́га нале́жыць бібліятэ́цы;
ему́ принадлежи́т заслу́га ва́жного откры́тия яму́ нале́жыць заслу́га ва́жнага адкрыцця́;
принадлежа́ть исто́рии нале́жаць гісто́рыі;
2. (к чему) нале́жаць, прынале́жаць;
он принадлежи́т к гру́ппе выдаю́щихся де́ятелей ён нале́жыць (прынале́жыць) да гру́пы выда́тных дзе́ячаў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
примета́тьIII сов., обл. (накидать, сложить вплотную к чему-л.) прыкі́даць, падкі́даць;
примета́ть се́но к сто́гу прыкі́даць (падкі́даць) се́на да сто́га.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
снисходи́ть несов. (к кому-, чему-л.) книжн. уважа́ць (каго, што), адно́сіцца пабла́жліва (да каго, да чаго), рабі́ць ла́ску (каму); см. снизойти́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
терпи́мый
1. цярпі́мы; (снисходительный) памярко́ўны;
терпи́мое отноше́ние к чему́-л. цярпі́мыя (памярко́ўныя) адно́сіны да чаго́-не́будзь;
2. (допустимый) дапушча́льны; (сносный) ніштава́ты.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адда́насць (каму, чаму) ж., мн. нет пре́данность, приве́рженность (к кому, чему);
а. наву́цы — пре́данность нау́ке, приве́рженность к нау́ке
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
амбара́с, -су м., разг. беспоко́йство ср., хло́поты ед. нет;
нашто́ мне лі́шні а.? — к чему́ мне ли́шнее беспоко́йство?
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абарача́цца несов.
1. фольк. обора́чиваться, обраща́ться;
2. (склоняться к чему-л.) обраща́ться;
1, 2 см. абярну́цца 5, 6
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абарача́ць несов.
1. фольк. обора́чивать, обраща́ть;
2. (склонять к чему-л.) обраща́ть;1, 2 см. абярну́ць 3, 4
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надзіві́цца сов., разг. (з каго, чаго і без дап.) надиви́ться (кому, чему, на кого, что и без доп.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паад’язджа́ць сов. (о многом, о многих)
1. отъе́хать;
2. уе́хать;
3. (перестать плотно прилегать к чему-л.) отойти́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)