раз’ядна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; 
1. (1 і 2 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раз’ядна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; 
1. (1 і 2 
2. 
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разлучы́ць 
1. разлучи́ть;
2. (прервать контакт) разъедини́ть;
3. раздели́ть;
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ане́ксія, ‑і, 
Далучэнне пры дапамозе сілы якой‑н. краіны або яе 
[Ад лац. annexio — далучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́левы, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з дзяленнем чаго‑н. на долі, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засі́вераць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; 
Пацямнець, зашурпаціцца ад ветру (пра скуру, адкрытыя 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зейгерава́нне, ‑я, 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нагнае́нне, ‑я, 
Запаленне якой‑н. 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэзе́кцыя, ‑і, 
Выдаленне, адразанне пры дапамозе аперацыі 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сярэднеязы́чны, ‑ая, ‑ае.
У лінгвістыцы — які вымаўляецца пры ўдзеле сярэдняй 
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фет, ‑а, 
У старажытнай Грэцыі — батрак, прадстаўнік маламаёмнай і немаёмнай 
[Грэч. thētes.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)