маркіта́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маркітанта, маркітантаў, уласцівы ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камедыя́нцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камедыянта, камедыянтаў, уласцівы ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залётніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы залётніку, такі, як у залетніка. Залётніцкія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гурма́нскі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы гурману; такі, як у гурмана. Гурманскі густ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

авантурысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на авантурызме, уласцівы авантурыстам. Авантурыстычная палітыка імперыялізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сапе́рніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да саперніцтва, саперніка, уласцівы ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эмфіземато́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Уласцівы эмфіземе; хворы на эмфізему. Эмфізематозная пухліна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́ўдзень¹, -дня, м.

1. Адзін з чатырох напрамкаў свету, супрацьлеглы поўначы.

Вецер з поўдня.

Вокны выходзяць на п.

2. Мясцовасць, размешчаная ў гэтым напрамку.

На поўдні Беларусі.

3. Мясцовасць з цёплым, гарачым кліматам, цёплыя краі.

Жыхары поўдня.

Адпачываць на поўдні.

|| прым. паўднёвы, -ая, -ае.

П. полюс.

П. тэмперамент (уласцівы жыхарам поўдня).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пра́дзедаўскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прадзеда; які належыць, уласцівы прадзеду (у 1 знач.).

2. Які належыць, уласцівы прадзедам, продкам; старадаўні. Выхоўвалася Паўлінка ў сям’і, дзе непарушнымі былі прадзедаўскія маральныя ўстоі. Ярош.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міратво́рчы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да міратворца, міратворцаў, уласцівы ім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)