фарынгаско́п, ‑а, м.

Спец. Прыбор для агляду глоткі і зева.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фен, ‑а, м.

Электрычны прыбор для сушкі валасоў нагрэтым паветрам.

[Англ. fan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хадаме́р, ‑а, м.

Спец. Прыбор для вымярэння пад’ёму шрубавай разьбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цукраме́тр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння канцэнтрацыі цукру ў растворах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электракамі́н, ‑а, м.

Абагравальны бытавы прыбор, які дзейнічае на электраэнергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электро́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння электрычнага напружання, электрычнага патэнцыялу.

[Ад слова электра... і грэч. metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́мус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыбор для награвання і прыгатавання ежы з помпай, якая падае гаручае (газу) у гарэлку.

Шыпеў п. на кухні.

|| прым. пры́мусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хваляме́р, ‑а, м.

1. У радыётэхніцы — прыбор для вымярэння даўжыні электрамагнітных хваль.

2. У марской справе — прыбор для вызначэння вышыні, даўжыні і перыяду марскіх хваль, а таксама хуткасці і кірунку іх распаўсюджання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дазіме́тр, ‑а, м.

Кантрольна-вымяральны прыбор для вызначэння дозы радыеактыўнага выпрамянення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

відэ́лец, ‑льца, м.

Сталовы прыбор у выглядзе ручкі з доўгімі зубамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)