налакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што і чаго.
Пакрыць лакам або палакіраваць нейкую колькасць чаго‑н. Налакіраваць ногці. Налакіраваць шкатулак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абма́заць, ‑мажу, ‑мажаш, ‑мажа; зак., каго-што.
Пакрыць, намазаць паверхню якім‑н. рэчывам. Абмазаць сцены. // Забрудзіць, запэцкаць. Абмазаць твар сажай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зачахлі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Пакрыць чахлом. Зачахліць гарматы. □ Ложкі, крэслы — усе хатнія рэчы Зачахліў [сусед], каб сынам зберагчы. Калачынскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сталі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Спец. Пакрыць (пакрываць) тонкім слоем сталі які‑н. прадмет пры дапамозе электролізу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ахмуры́ць ’падмануць, ашукаць’ (Юрч. Сін., 31), рус. охмурить. Да хмура//хмара, параўн. польск. ochmurzyć (ochmurzać) ’пакрыць хмарамі; зрабіць панурым, атуманіць, напусціць туману; ашукаць’; магчыма, жаргонная пераробка пачатку слова, параўн. арг. шмурыць з дурыць, шмурак з дурак. Гл. ахмурэць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
забялі́ць, -бялю́, -бе́ліш, -бе́ліць; -бе́лены; зак., што.
1. Скрозь пакрыць белай фарбай.
З. плямы на сцяне.
2. Прыправіць страву малаком, смятанай.
З. булён.
|| незак. забе́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. забе́лка, -і, ДМ -лцы, ж. і забе́льванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
напалірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што і чаго.
1. Пакрыць палітурай. Напаліраваць піяніна.
2. Паліруючы, зрабіць у нейкай колькасці. Напаліраваць цацак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пералакірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.
1. Пакрыць лакам нанава, яшчэ раз. Пералакіраваць тумбачку.
2. Палакіраваць усё, многае. Пералакіраваць усю мэблю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абма́зацца, ‑жуся, ‑жашся, ‑жацца; зак.
Пакрыць, вымазаць сябе чым‑н. Абмазацца маззю. // Запэцкацца, забрудзіцца, прыткнуўшыся да чаго‑н. мазкага. Абмазацца фарбай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закрэ́мзаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Закрэсліць напісанае мноствам адвольных штрыхоў, ліній. // Пакрыць мноствам штрыхоў, ліній; скрэмзаць. Закрэмзаць чыстую старонку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)