рыпс, ‑у, м.

Моцная тканіна палатнянага перапляцення ў дробны рубчык.

[Фр. reps.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́ржа, ‑ы, ж.

Тканіна для падкладкі з дыяганальным перапляценнем нітак.

[Фр. serge.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарпі́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сарпінкі. Сарпінкавая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

файдэшы́н, ‑у, м.

Высокагатунковая шаўковая тканіна, адзін з відаў фаю.

[Фр. faille de Chine.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлары́н, ‑у, м.

Род штучнага валакна; тканіна з такога валакна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шара́чак, -чка і -чку, м.

1. -чку. Грубая фарбаваная тканіна дамашняга вырабу.

2. -чка, мн. -чкі, -чкаў. Кафтан з такой тканіны.

|| прым. шарачко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дэмікато́н, ‑у, м.

Тоўстая баваўняная тканіна, якой карысталіся ў 19 ст.

[Фр. demicoton.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледэры́н, ‑у, м.

Баваўняная тканіна з лакавым пакрыццём, якая імітуе скуру.

[Ад ням. Leder — скура.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лямцава́ты, ‑ая, ‑ае.

Які збіўся ў лямец, нагадвае лямец. Лямцаватая тканіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муа́р, ‑у, м.

Шаўковая тканіна з разводамі, якія пераліваюцца рознымі адценнямі.

[Фр. moire.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)