Verbum

відаўтварэ́нне, ‑я, н.

Працэс утварэння відаў раслін і жывёл. Тэорыя відаўтварэння.

вугляро́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вугляроду. Вугляроднае жыўленне раслін.

апы́львальнік, ‑а, м.

Апарат для апыльвання раслін; апыляльнік (у 2 знач.).

арэ́шнікавыя, ‑ых.

Сямейства двухдольных раслін, пладамі якіх з’яўляюцца касцянка або арэх.

гары́чкавыя, ‑ых.

Сямейства раслін, да якіх адносяцца гарычка, цвінтарэй і інш.

глюко́за, ‑ы, ж.

Салодкае рэчыва, вуглявод у пладах раслін; вінаградны цукар.

[Ад грэч. glykys — салодкі.]

дзярні́сты, ‑ая, ‑ае.

Густа прарослы карэннем травяністых раслін; задзірванелы. Дзярністая глеба.

зерняе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Насякомае сямейства жукоў, шкоднік бабовых раслін.

інва́зія, ‑і, ж.

Заражэнне чалавека, жывёл і раслін паразітамі жывёльнага паходжання.

[Лац. invasio — напад.]

пераапыле́нне, ‑я, н.

Спец. Узаемнае апыленне раслін. Штучнае пераапыленне сартоў грэчкі.