арыенталі́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць гісторыю, эканоміку, мовы, мастацтва і пад. краін Усходу; усходазнаўства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімфані́зм, ‑у, м.

Сімфанічнае мастацтва, сімфанічны стыль. Сімфанізм Глінкі. □ Сімфанізм — адно з найважнейшых дасягненняў чалавечага генія ў музыцы. Дубкова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

за́хад, -у, М -дзе, м.

1. Адзін з чатырох бакоў свету і напрамак, процілеглы ўсходу; частка гарызонту, дзе заходзіць сонца.

2. Мясцовасць, размешчаная ў гэтым напрамку, а таксама («З» вялікае) краіны Заходняй Еўропы і Амерыкі.

Мастацтва Захаду.

|| прым. захо́дні, -яя, -яе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скульпту́ра, -ы, мн. -ы, -ту́р, ж.

1. Майстэрства стварэння аб’ёмных мастацкіх твораў шляхам разьбы, высякання, лепкі або адліўкі, коўкі, чаканкі.

2. Твор такога мастацтва, а таксама сукупнасць такіх твораў.

Скульптуры, выкананыя на высокім мастацкім узроўні.

|| прым. скульпту́рны, -ая, -ае.

С. партрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фільм, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Твор мастацтва для дэманстрацыі, паказу ў кіно; кінакарціна.

Дакументальны ф.

Прыгодніцкі ф.

2. Тонкая празрыстая плёнка з нанесеным на яе святлоадчувальным слоем, якая ўжываецца для фатаграфічнай і кінематаграфічнай здымкі (спец.).

|| прым. фі́льмавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́бскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арабаў. Арабская мова. Арабскае мастацтва.

•••

Арабсяі конь гл. конь.

Арабскія лічбы гл. лічба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кінамаста́цтва, ‑а, н.

Род мастацтва, творы якога ствараюцца з дапамогай кіназдымкі рэальных, спецыяльна інсцэніраваных ці адноўленых сродкамі мультыплікацыі падзей рэчаіснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акмеі́зм, ‑у, м.

Мадэрнісцкая плынь у рускай літаратуры, якая ўзнікла ў 1912–1913 гг. і адстойвала прынцыпы «чыстага мастацтва», індывідуалізм.

[Ад грэч. akme — вяршыня.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

графі́чны I графи́ческий;

~нае маста́цтва — графи́ческое иску́сство

графі́чны II графи́ческий;

г. ме́тад рашэ́ння зада́чы — графи́ческий ме́тод реше́ния зада́чи

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

антыква́р, ‑а, м.

1. Прадавец антыкварных прадметаў.

2. Уст. Аматар і збіральнік прадметаў старажытнага мастацтва, старых і рэдкіх кніг і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)