Verbum

абаро́нчы, -ая, -ае.

Які адносіцца да абароны, мае сваёй мэтай абарону, прызначаны для яе.

Абарончая тактыка.

Абарончыя збудаванні.

уніта́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ракавіна для сцёку нечыстот у прыбіральнях, абсталяваных каналізацыяй.

|| прым. уніта́зны, -ая, -ае.

упрыгажэ́нне, -я, н.

1. гл. упрыгожыць.

2. мн. -і, -яў. Прадмет для аздаблення каго-, чаго-н.

Ляпныя ўпрыгажэнні.

фал, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Канат, вяроўка, трос на караблі для падымання сцяга, ветразяў і пад.

хол, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікае памяшканне ў грамадскіх будынках (гасцініцах, тэатрах і пад.) для адпачынку, чакання.

цукраме́тр, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Прыбор для вымярэння канцэнтрацыі цукру ў растворах.

|| прым. цукраме́травы, -ая, -ае.

папрако́пваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Пракапаць што-н. у многіх месцах.

П. канаўкі для сцёку вады.

партэ́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Ніжні паверх глядзельнай залы з месцамі для публікі.

|| прым. партэ́рны, -ая, -ае.

пасья́нс, -у, м.

Расклад карт паводле пэўных правіл для забавы ці варажбы.

Раскладваць п.

|| прым. пасья́нсны, -ая, -ае.

пе́равязь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Павязка цераз плячо для падтрымання пашкоджанай рукі.

Падвесіць хворую руку на п.