адно́сіцца несов.

1. (да каго, чаго) относи́ться (к кому, чему);

2. страд. относи́ться; переноси́ться; см. адно́сіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закліка́нне ср.

1. (да чаго) призы́в м. (к чему);

2. приглаше́ние, зазыва́ние;

1, 2 см. закліка́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паклапаці́цца сов.

1. (аб кім, чым) позабо́титься, пораде́ть (кому, чему, о чём); призре́ть (кого);

2. похлопота́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прапарцыяна́льна нареч., в разн. знач. пропорциона́льно;

пра́ма п. — пря́мо пропорциона́льно;

п. чаму́е́будзь — пропорциона́льно чему́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыраўно́ўваць (да каго, чаго) несов. прира́внивать (к кому, чему); сра́внивать (с кем, чем); см. прыраўнава́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развіва́ць несов., в разн. знач. развива́ть; (давать широкий размах чему-л. — ещё) развёртывать; развора́чивать; см. разві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скірава́цца несов.

1. напра́виться; поверну́ть;

2. (на што, да чаго, куды) перен. склони́ться (к чему, куда)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

предава́ться

1. (чему) аддава́цца; (впадать во что-л.) упада́ць (у што); (углубляться) паглыбля́цца;

предава́ться отча́янию упа́даць у ро́спач;

предава́ться мечта́м аддава́цца ма́рам, паглыбля́цца ў ма́ры;

2. (кому, чему) уст. аддава́цца; (переходить на сторону кого-, чего-л.) перахо́дзіць (да каго, да чаго); (доверяться) давяра́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уступа́ть несов.

1. (кого, что, кому, чему) уступа́ць;

2. (поддаваться) паддава́цца (каму, чаму);

3. (кому, чему в чём) уступа́ць; саступа́ць; пераступа́ць;

никому́ не уступа́ть в зна́ниях ніко́му не ўступа́ць у ве́дах;

4. (продавать) разг. прадава́ць; (отдавать дешевле) уступа́ць, саступа́ць, пераступа́ць; см. уступи́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окре́стность ж.

1. (местность, прилегающая к чему-л.) навако́лле, -лля ср., ако́ліца, -цы ж.;

2. (окружающее пространство) навако́лле, -лля ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)