плюскано́сныя, ‑ых.

Сямейства раслін, якія маюць плюску (напрыклад, дуб, каштан).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пачкава́нне, ‑я, н.

Спосаб бясполага (вегетатыўнага) размнажэння жывёл і раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каляпло́днік, ‑а, м.

Сценка плода ў раслін, якая абкружае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́скавыя, ‑ых.

Сямейства аднадольных дробных раслін, якія жывуць у вадзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́ўнік, ‑а, м.

Старадаўняя кніга, якая змяшчае апісанне лекавых раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ятры́шнікавыя, ‑ых.

Сямейства аднадольных травяністых раслін; тое, што і архідныя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзёран, -рну, м.

Верхні слой глебы, густа пераплецены карэннем раслін, а таксама выразаныя пласты з гэтага слоя, якімі ўмацоўваюць адхоны, абкладаюць клумбы і інш.

Клумбы абкладзены зялёным дзёрнам.

|| прым. дзярно́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аква́рыум, ‑а, м.

1. Штучны вадаём або шкляная пасудзіна для ўтрымання і гадоўлі рыб, водных жывёл і раслін. Марскі акварыум.

2. Збудаванне, спецыяльная ўстанова для вывучэння і дэманстрацыі водных жывёл і раслін.

[Лац. aquarium.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сістэма́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

1. Спец. Групоўка, класіфікацыя прадметаў, з’яў. Сістэматыка ізатопаў.

2. Навука аб размеркаванні жывёлін і раслін па класіфікацыйных трупах (відах, родах і пад.). Сістэматыка раслін. Сістэматыка птушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апы́львальнік, ‑а, м.

Апарат для апыльвання раслін; апыляльнік (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)