рэзервава́ць, -рву́ю, -рву́еш, -рву́е; -рву́й; -рвава́ны;
Захаваць (захоўваць) у рэзерве (у 1
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэзервава́ць, -рву́ю, -рву́еш, -рву́е; -рву́й; -рвава́ны;
Захаваць (захоўваць) у рэзерве (у 1
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насле́днік, -а,
1. Асоба, якая атрымала спадчыну або мае
2.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
на́цыя, -і,
1. Гістарычна ўстойлівая супольнасць людзей, якая ўтвараецца ў працэсе фарміравання агульнасці іх тэрыторыі, эканамічных сувязей, літаратурнай мовы, асаблівасцей культуры і духоўнага аблічча.
2. У некаторых спалучэннях: краіна, дзяржава.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
увахо́д, -а і -у,
1. -у,
2. -а,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дазво́л, ‑у,
Згода на што‑н.;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дамініён, ‑а,
Тэрмін, якім да 1947 абазначаліся былыя калоніі Брытанскай імперыі, што атрымалі
[Англ. dominion.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́дкуп, ‑у,
У дарэвалюцыйнай Расіі —
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насле́дны, ‑ая, ‑ае.
1. Які з’яўляецца наследнікам прастола, улады.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сюзерэнітэ́т, ‑у,
1.
2. У міжнародным праве — сукупнасць правоў дзяржавы-сюзерэна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
самоопределе́ние
пра́во на́ций на самоопределе́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)