Verbum

нагаво́ршчыца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да нагаворшчык. [Мікола]: — А ты не шушукала? Не нагаворшчыца? Не пабяжыш дзядзьку Максіму на мяне скардзіцца? Даніленка.

хлебарэ́зка, ‑і, ДМ ‑зцы; Р мн. ‑зак; ж.

1. Прыстасаванне для рэзкі хлеба. Электрычная хлебарэзка.

2. Разм. Жан. да хлебарэз.

качарэ́жка, ‑і, ДМ ‑жцы; Р мн. ‑жан; ж.

Памянш. да качарга; невялікая качарга. Маці грозна пазірае на качарэжку каля печы. Лынькоў.

по́сніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да поснік.

2. Разм. Нішчымніца. — Няма, дачушка, Падласкі, няма і малачка. Посніца цяпер будзе ў нас. Пальчэўскі.

разлу́чніца, ‑ы, ж.

1. Разм. Жан. да разлучнік.

2. Абл. Жанчына, якая развялася з мужам. Канечне, крыху ніякавата браць замуж разлучніцу. Мыслівец.

бужа́не, ‑жан.

Гіст. Назва групы ўсходніх славян, якія жылі ў вярхоўях Заходняга Буга і ў канцы 10 ст. увайшлі ў Старажытна-рускую дзяржаву.

меды́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да медык. Неяк на студэнцкі навагодні вечар медычкі запрасілі [студэнтаў] з педагагічнага. Шчарбатаў.

рабо́тніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да работнік (у 1, 3 знач.).

2. Жанчына-рабочы.

•••

Хатняя работніца — жанчына, якая абслугоўвае па найму гаспадарку сям’і.

наме́сніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да намеснік (у 1, 2 знач.).

2. Памочніца настаяцельніцы ў жаночым манастыры.

3. Жонка намесніка (у 4, 5 знач.).

рыба́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

1. Жан. да рыбак.

2. Жонка рыбака. Доўга рыбачка ў сяле Будзе адна сумаваць. Танк.