марадзёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да марадзёр (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́нніца, ‑ы, ж.

1. Абалонка, у якой змяшчаецца насенне.

2. Жан. да насеннік (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразі́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да паразіт (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасла́нніца, ‑ы, ж.

1. Жонка пасланніка (у 1 знач.).

2. Жан. да пасланнік (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабака́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да сабакар (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сакрата́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да сакратар (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сафі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Кніжн. Жан. да сафіст (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улады́чыца, ‑ы, ж.

1. Жан. да уладыка (у 2 знач.).

2. Эпітэт багародзіцы ў рэлігійных творах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіска́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Разм. Жан. да фіскал (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дво́рнічыха, ‑і, ДМ ‑чысе, ж.

Разм.

1. Жан. да дворнік (у 1 знач.).

2. Жонка дворніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)