стэпаві́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да стэпавік (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траця́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да трацяк (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыра́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да тыран (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлефані́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да тэлефаніст (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарысе́йка, ‑і, ДМ ‑сейцы; Р мн. ‑сеек; ж.

Жан. да фарысей (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энцыклапеды́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да энцыклапедыст (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́нніца, ‑ы, ж.

1. Абалонка, у якой змяшчаецца насенне.

2. Жан. да насеннік (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразі́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да паразіт (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасла́нніца, ‑ы, ж.

1. Жонка пасланніка (у 1 знач.).

2. Жан. да пасланнік (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канду́ктарка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Разм. Жан. да кандуктар (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)