Лад ’згода, дружба’, ’узорны парадак’, ’спосаб, манера, узор’, ’уклад жыцця’, ’дзяржаўная ці грамадская сістэма’, ’настрой, гумор, тон’ (Нас., Бяльк., Яруш., Шат., КЭС, лаг.), ’звычай’ (Сл. паўн.-зах.), ’змовіны сватоў’ (Шат.), (бабскі) лад ’распараджэнне’ (Нас.), ла́дам ’прыгожа, у згодзе, у лад’ (Нас.), лады́ ’згода’ (Юрч. Вытв.), ’змовіны’ (Сл. паўн.-зах.), не з лада мужык, не з лада жонка ’без кахання’ (паўд.-усх., КЭС). Укр. лад ’парадак, упарадкаванне’, ’звычай, агульнапрынятыя правілы прыстойнасці’, ’спосаб, манера’, ’такт’, ’распараджэнне’, ’узаемная згода’; рус. лад ’торг, дамаўленне’, ’змовіны’, ’згода, мір’, ’парадак’; польск. ład ’гарманічны ўклад, парадак’. Чэш. lad ’гармонія, прыгажосць’ < рус. лад; славац. lad ’упарадкаванне, спосаб’ < чэш. lad; в.-луж. ład ’парадак, планавасць’ < чэш. ці з польск.; літ. lõdas ’сужыццё, згода’ < польск., бел. ці з рус. моў. Існуючыя слав. лексемы можна ўзвесці да паўн.-слав. ladъ ’парадак, гармонія, урэгуляванасць’, якое не мае надзейнай этымалогіі. Так, Мікала (UG, 3, 24) звязвае яго з гоц. lētan ’пускаць, дазваляць’ < і.-е. *lēd‑. Міклашыч (159), Младэнаў (268), Праабражэнскі (1, 426) суадносяць са слав. lagoda. Зубаты (AfslPh, 16, 397; Studie, 1 (2), 102) рэканструюе аснову *lā‑. Фасмер (2, 447) рашуча адмаўляе меркаванне Бернекера (1, 683) аб сувязі ladъ з ірл. laaim ’кідаю, кладу, пасылаю, стаўлю’ і ст.-грэч. ἐλάω і інш. ’ганю’, які выводзіў з гэтага агульнае значэнне ’парадак, гармонія, слой, каханне’ і збліжаў гэта з польск. skład, składny. Бел. лад як музычны тэрмін — сэнсавая калька з рус. мовы (Крукоўскі, Уплыў, 151).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заве́зці сов.

1. (доставить куда-л.) завезти́, отвезти́; (отправить куда-л. далеко — ещё) увезти́;

з. на рабо́ту — завезти́ (отвезти́) на рабо́ту;

куды́ вы яго́ ~злі? — куда́ вы его́ завезли́ (увезли́)?;

2. торг. (привезти) завезти́; забро́сить;

з. тава́р — завезти́ (забро́сить) това́р;

3. (за что-л.) завезти́;

з. воз за ву́гал до́ма — завезти́ воз за у́гол до́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несостоя́тельный

1. торг., юр. (неплатёжеспособный) неплацежаздо́льны;

несостоя́тельный должни́к неплацежаздо́льны даўжні́к; (банкрот) банкру́т;

2. (незажиточный) незамо́жны; (бедный) бе́дны;

несостоя́тельные лю́ди незамо́жныя (бе́дныя) лю́дзі;

3. перен. няслу́шны; (неосновательный) негрунто́ўны; (необоснованный) неўгрунтава́ны, неабгрунтава́ны; (лишённый оснований) беспадста́ўны; (неубедительный) неперакана́ўчы; (нежизнеспособный) нежыццяздо́льны; няздо́льны;

несостоя́тельная аргумента́ция няслу́шная (негрунто́ўная, неперакана́ўчая) аргумента́цыя;

несостоя́тельная тео́рия няслу́шная (неўгрунтава́ная, беспадста́ўная) тэо́рыя.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оберну́ть​II сов.

1. (повернуть) павярну́ць, абвярну́ць;

оберну́ть го́лову павярну́ць (абвярну́ць) галаву́;

2. перен. (дать иное направление) павярну́ць;

оберну́ть де́ло в свою́ по́льзу павярну́ць спра́ву на сваю́ кары́сць;

оберну́ть де́ло в шу́тку павярну́ць спра́ву на жарт;

3. (опрокинуть) разг. абярну́ць, перавярну́ць, перакулі́ць;

4. (превратить) фольк. перавярну́ць (у каго); ператвары́ць (у што); абярну́ць (у каго, у што);

5. (капитал) торг. абярну́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оберну́ться сов.

1. (повернуться) павярну́цца, абярну́цца;

2. перен. (принять иное направление) павярну́цца;

э́то зави́сит от того́, как обернётся де́ло гэ́та зале́жыць ад таго́, як паве́рнецца спра́ва;

3. (о капитале) торг. абярну́цца;

4. (совершить путь туда и обратно) разг. звярну́цца;

5. (справиться с делами) разг. упра́віцца;

6. (превратиться) фольк. перавярну́цца (у каго); ператвары́цца (у што); абярну́цца (у каго, у што, кім, чым);

оберну́ться во́лком абярну́цца во́ўкам (у во́ўка).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каза́ ж.

1. коза́;

2. (танец) коза́;

3. разг. (арестное помещение) куту́зка;

4. (приспособление для носки тяжестей) коза́;

◊ паспе́еш з ко́замі на торг — не торопи́сь, успе́ешь;

адстаўно́й казы́ бараба́ншчык — отставно́й козы́ бараба́нщик;

лупі́ць як сі́дараву казу́ — драть как си́дорову ко́зу;

ко́замі се́на траві́ць — не в коня́ корм; зря переводи́ть добро́;

пры́йдзе ко́за да во́за — посл. не плюй в коло́дец — пригоди́тся воды́ напи́ться;

і ко́зы сы́тыя, і се́на цэ́лае — погов. и во́лки сы́ты, и о́вцы це́лы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

несостоя́тельность ж.

1. торг., юр. (неплатёжеспособность) неплацежаздо́льнасць, -ці ж.; (банкротство) банкру́цтва, -ва ср.;

объя́вить о несостоя́тельности абвясці́ць аб банкру́цтве;

2. (незажиточность) незамо́жнасць, -ці ж.; (бедность) бе́днасць, -ці ж.;

3. перен. няслу́шнасць, -ці ж.; (неосновательность) негрунто́ўнасць, -ці ж.; (необоснованность) неўгрунтава́насць, -ці ж., неабгрунтава́насць, -ці ж.; (отсутствие оснований) беспадста́ўнасць, -ці ж.; (неубедительность) неперакана́ўчасць, -ці ж.; (нежизнеспособность) нежыццяздо́льнасць, -ці ж.; няздо́льнасць, -ці ж.;

обнару́жить несостоя́тельность вы́явіць няслу́шнасць;

несостоя́тельность кри́тики неабгрунтава́насць (беспадста́ўнасць) кры́тыкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паспе́ць I сов.

1. созре́ть, поспе́ть;

аўсы́ даўно́ ~пе́лі — овсы́ давно́ созре́ли (поспе́ли);

2. разг. (стать готовым для еды) поспе́ть;

устава́й з пасце́лі — бліны́ ~пе́лі — встава́й с посте́ли — блины́ поспе́ли

паспе́ць II

1. успе́ть, поспе́ть;

п. на цягні́к — успе́ть (поспе́ть) на по́езд;

ён ~пе́ў зрабі́ць усю́ рабо́ту — он успе́л сде́лать всю рабо́ту;

2. (не отстать) успе́ть, поспе́ть, угна́ться;

я не магу́ п. за ва́мі — я не могу́ угна́ться (успе́ть, поспе́ть) за ва́ми;

◊ ~пе́еш з ко́замі на торг — не торопи́сь, успе́ешь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)