Verbum

жаўту́ха, -і, ДМ -ту́се, ж.

1. Жоўтая афарбоўка скуры і слізістых абалонак, што назіраецца пры захворванні печані, жоўцевых шляхоў і інш.

2. Тое, што і гепатыт (разм.).

|| прым. жаўту́шны, -ая, -ае.

карбу́нкул, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Гнойнае запаленне скуры і падскурнай клятчаткі.

2. -у. Каштоўны камень чырвонага колеру; чырвоны гранат (уст.).

|| прым. карбункулёзны, -ая, -ае (да 1 знач.).

пазасыха́ць, 1 і 2 ас. адз. і мн. не ўжыв., -а́е, -а́юць; зак.

1. Засохнуць, высахнуць — пра ўсё, многае.

Кроў пазасыхала на параненай скуры.

2. Завяўшы, загінуць — пра ўсё, многае.

Дрэвы пазасыхалі.

я́лавы, -ая, -ае.

1. Пра самак сельскагаспадарчых жывёл: бясплодны, неаплоднены.

Ялавая карова.

2. Пра скуру і вырабы з яе; са скуры маладой каровы.

Ялавыя боты.

|| наз. я́лавасць, -і, ж. (да 1 знач.).