гатава́льнік, ‑а, м.

Прыбор для гатавання вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

воданаграва́льнік, ‑а, м.

Апарат для награвання вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

водараспыля́льнік, ‑а, м.

Устройства для распылення вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэ́снасць, ‑і, ж.

Якасць прэснага. Прэснасць вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хлара́тар, ‑а, м.

Апарат для хларавання вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́ледзь, -і, ж.

Ледзяная корка, якая ўтвараецца ў выніку замярзання вады, што выйшла на паверхню, а таксама слой лёду рознай таўшчыні, які намярзае на чым-н.

Н. на акне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́лькаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Утвараць гукі, падобныя на тыя, якія бываюць пры кіпенні або пераліванні вады.

Булькае ручай.

|| аднакр. бу́лькнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. бу́льканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́біс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Даўганогая птушка атрада галянастых з доўгай загнутай дзюбай, якая жыве ў цёплых краінах, звычайна недалёка ад вады.

Белы і.

|| прым. і́бісавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́пель, -я, мн. -і, -яў, м.

Бетанаваны памост на верфі, які размешчаны нахільна да вады і прызначаны для зборкі, рамонту і спуску суднаў на ваду.

|| прым. ста́пельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

водаачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Ачыстка вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)