важа́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

1. Праваднік, які паказвае шлях тым, хто за ім ідзе.

2. Кіраўнік піянерскага атрада, дружыны.

|| ж. важа́тая, -ай, мн. -ыя, -ых.

|| прым. важа́цкі, -ая, -ае (да 2 знач.; разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Нябо́сь ’ня бойся; ага’ (Нас.), нябэ́сь ’тс’ (Сл. ПЗБ), niboś ’тс’ (Федар.). З ня бойсь (гл. баяцца), дзе спалучэнне «jś без падтрымкі наступнага галоснага змянілася ў śś — ś» (Карскі, 1, 230), дапускаецца таксама ўплыў злучніка бо (там жа, 304).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ваш, -ага, м., ва́ша, -ай, ж., ва́ша, -ага, н., мн. ва́шы, -ых; займ. прынал.

Які належыць вам, мае адносіны да вас.

Ваш веласіпед.

А вашага (наз.) няма? Як вашы (наз.: вашы родныя, блізкія) пажываюць? Што вы прысталі да мяне з вашым Уладзімірам Андрэевічам.

◊

Па-вашаму —

1) прысл. Па вашай волі, па вашым жаданні.

Няхай будзе па-вашаму;

2) прысл. Так, як робіце вы.

Я па-вашаму тут рабіць не збіраюся;

3) пабочн. сл. На вашу думку.

Гэта я, па-вашаму, хлушу?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адніма́емае, ‑ага, н.

Велічыня (лік), якая аднімаецца ад другой велічыні (ліку).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарадні́чы, ‑ага, м.

Начальнік горада ў Расіі да сярэдзіны 19 ст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарба́ты, -ая, -ае.

1. Які мае горб (у 1 знач.).

Г. стары.

2. у знач. наз. гарба́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Гарбун.

Гарбатага магіла выправіць.

3. Выгнуты, з гарбінкай.

Г. нос.

|| наз. гарба́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апанта́ны, -ая, -ае.

1. Нястрымны, захоплены чым-н. (пачуццямі, думкамі, імкненнямі і пад.).

2. у знач. наз. апанта́ны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Душэўна ўзрушаны; шалёны.

Носіцца, як а.

|| наз. апанта́насць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

правафланго́вы, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, размешчаны на правым флангу.

П. баец.

Раўняцца на правафланговых (наз.).

2. правафланго́вы, -ага, мн. -ыя, -ых, м., перан. Чалавек, на якога патрэбна раўняцца ў працы, што служыць прыкладам для іншых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вае́нны, -ая, -ае.

1. гл. вайна.

2. Які мае адносіны да абслугоўвання арміі і патрэб вайны.

Ваенная прамысловасць.

Ваеннае становішча.

На в. лад.

3. у знач. наз. вае́нны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. Тое, што і ваеннаслужачы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ваеннаслу́жачы, ‑ага, м.

Той, хто знаходзіцца на вайсковай службе ў кадравай арміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)