ультыма́тум, ‑у,
1. Дыпламатычная нота з рашучым катэгарычным патрабаваннем, невыкананне якога пагражае разрывам дыпламатычных адносін і прымяненнем сілы.
2.
[Лац. ultimatum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ультыма́тум, ‑у,
1. Дыпламатычная нота з рашучым катэгарычным патрабаваннем, невыкананне якога пагражае разрывам дыпламатычных адносін і прымяненнем сілы.
2.
[Лац. ultimatum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чу́біць, чублю, чубіш, чубіць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
штампо́ўка, ‑і,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
варухну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вінье́тка, ‑і,
Аздабленне ў выглядзе невялікага малюнкана загаловачным лісце кнігі, у пачатку або ў канцы раздзела, у альбоме.
[Фр. vignette.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каракалпа́кі, ‑аў;
Народнасць цюркскай моўнай групы, якая складае асноўнае насельніцтва Каракалпакскай АССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заштукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе;
1. Закрыць адтуліну, забіўшы, заклаўшы чым‑н.
2. Зашыць, зацыраваць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ашчаджа́цца, ‑аецца;
1. Эканомна, з асцярогаю выдаткоўваць.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аднапу́тка, ‑і,
Чыгуначны шлях з аднаго пуці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наго́ткі, ‑
Назва аднагадовых садовых раслін сямейства складанакветных з жоўтымі кветкамі і насеннем, падобным на птушыны кіпцюр; кракос.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)