прыка́зчыца, ‑ы, ж.

Уст.

1. Жан. да прыказчык (у 1 знач.).

2. Жонка прыказчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чыстаплю́йка, ‑і, ДМ ‑плюйцы; Р мн. ‑плюек; ж.

Разм. пагард. Жан. да чыстаплюй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалахво́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм. неадабр. Жан. да шалахвост.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шахра́йка, ‑і, ДМ ‑райцы; Р мн. ‑раек; ж.

Разм. пагард. Жан. да шахрай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бюракра́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да бюракрат (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

алімпі́йка, ‑і, ДМ ‑пійцы; Р мн. ‑піек; ж.

Жан. да алімпіец (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

арыгіна́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Жан. да арыгінал (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

багаты́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Жан. да багатыр (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балабо́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жан. да балабон (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бася́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Жан. да басяк (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)