агаро́дніца, ‑ы, ж.

Жан. да агароднік. Воўк не пастух, а свіння не агародніца. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ану́чніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да анучнік.

2. Разм. Жанчына, якая захапляецца ўборамі, строямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ільнаво́дка і льнаво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Жан. да ільнавод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кула́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Жан. да кулак ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лайда́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. неадабр. Жан. да лайдак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

навасёлка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Жан. да навасёл і наваселец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папяро́сніца, ‑ы, ж.

1. Жан. да папяроснік (у 1 знач.).

2. Скрынка для папярос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашля́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. пагард. Жан. да пашляк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілігры́мка, ‑і, ДМ ‑мцы; Р мн. ‑мак; ж.

Кніжн. Уст. Жан. да пілігрым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правінцыя́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Уст., разм. Жан. да правінцыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)