адхадзі́ць², -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; -хо́джаны; зак. (разм.).

1. Скончыць, перастаць хадзіць.

2. што. Прахадзіць куды-н., дзе-н. пэўны час.

3. што. Стаміць, пашкодзіць што-н. хадзьбой.

А. ногі.

4. каго-што. Адлупцаваць, набіць.

А. дзягай.

|| незак. адхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

со́вацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. гл. сунуцца¹.

2. Хадзіць з месца на месца, звычайна без справы; мітусіцца (разм.).

С. з хаты ў хату.

С. з кутка ў куток.

3. Перамяшчацца куды-н.

Лодка соваецца па вадзе.

|| наз. со́ванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лунаці́зм, ‑у, м.

Хваравіта-нервовы стан, пры якім чалавек у глыбокім сне можа хадзіць, лазіць і падсвядома выконваць іншыя дзеянні; самнамбулізм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лы́ндаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Хадзіць без справы, гультаяваць, бяздзейнічаць. Лындае гультай, сланяецца па гаспадарцы, цяплейшага месца шукае. Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пахадзе́нька ’прыстасаванне, з дапамогай якога вучаць дзяцей хадзіць’ (лях., Янк. Мат.). З ⁺паходня. Да па‑ і хадзіць (гл.). Па‑ мае значэнне ’невялікай меры’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зарачы́ся сов. заре́чься; зака́яться;

я заро́кся з ім хадзі́ць — я зарёкся (зака́ялся) с ним ходи́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

па́льчык м., уменьш.-ласк. па́льчик;

◊ ~кі аблі́жаш — па́льчики обли́жешь;

хадзі́ць на ~ках — ходи́ть на цы́почках

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

чо́рнае сущ. чёрное;

хадзіць у ~ным — ходи́ть в чёрном;

◊ рабі́ць бе́лае ~ным — де́лать бе́лое чёрным

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гриб грыб, род. гры́ба м.;

бе́лый гриб бараві́к;

ходи́ть по грибы́ хадзі́ць у грыбы́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

подая́ние ср. мі́ласць, -ці ж.; мі́ласціна, -ны ж.;

проси́ть подая́ния хадзі́ць па мі́ласці, жабрава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)