Віноўка ’сорт яблык’ (Сцяшк.), рус. варон. вино́вка ’сорт вінных яравых яблык’. Утворана ад прыметніка віновы (параўн. польск. winowy ’вінны’) і суф. ‑к‑a. Гл. яшчэ вінёўка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нігро́л, ‑у, м.

Сорт змазачнага масла для аўтамабільных, трактарных і іншых рухавікоў, прадукт перапрацоўкі нафты.

[Ад лац. niger — чорны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́слінг, ‑у, м.

1. Сорт белага вінаграду.

2. Белае сухое віно, атрыманае з гэтага вінаграду.

[Ням. Riesling.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Мы́ска ’сорт бульбы’ (ганц., Сл. ПЗБ). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

і́рыс м., анат. и́рис

іры́с, -су м. (сорт конфет) ири́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лімо́нка ж.

1. (сорт груш) лимо́нка;

2. разг. (граната) лимо́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кабернэ́, нескл., н.

1. Сорт вінаграду з цёмна-сінімі ягадамі.

2. Чырвонае віно з такога вінаграду.

[Фр. cabernet.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каверко́т, ‑у, М ‑коце, м.

Сорт шарсцяной або паўшарсцяной тканіны для верхняга адзення. Паліто з каверкоту.

[Ад англ. covertcoat.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кальві́ль, ‑ю, м.

1. Сорт паўднёвай яблыні з вялікімі ружавата-жоўтымі яблыкамі.

2. Плод гэтай яблыні.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мыша́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Сорт морквы з кароткім акругленым коранем; карацелька.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)