мікраско́п, -а, мн. -ы, -аў, м.

Аптычны прыбор для разглядвання прадметаў, якія нельга ўбачыць простым вокам.

Аптычны м.

Электронны м.

|| прым. мікраско́пны, -ая, -ае.

М. аб’ектыў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Візіро́ўка — дзеянне, паводле дзеяслова візіраваць, наводзіць аптычны прадмет, прыбор на які-небудзь пункт (БРС). Да візір1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

параахаладжа́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор для рэгулявання тэмпературы пары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анемо́метр, ‑а, м.

Метэаралагічны прыбор для вымярэння хуткасці ветру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астро́граф, ‑а, м.

Астранамічны прыбор для фатаграфавання нябесных аб’ектаў.

[Ад грэч. astron — зорка і grapho — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бало́метр, ‑а, м.

Высокаадчувальны прыбор для вымярэння энергіі выпраменьвання.

[Грэч. bolē — прамень і metron — мера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магніто́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння напружанасці магнітнага поля.

[Ад грэч. magnētis — магніт і metréō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гравіме́тр, ‑а, м.

Прыбор, якім вымяраюць паскарэнне сілы цяжару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адапто́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння светлавой адчувальнасці вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфлекто́метр, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння каэфіцыента адлюстравання святла.

[Ад лац. reflectere — адлюстроўваць і грэч. metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)