Візіро́ўка — дзеянне, паводле дзеяслова візіраваць, наводзіць аптычны прадмет, прыбор на які-небудзь пункт (БРС). Да візір 1.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адапто́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння светлавой адчувальнасці вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анемо́метр, ‑а, м.

Метэаралагічны прыбор для вымярэння хуткасці ветру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астро́граф, ‑а, м.

Астранамічны прыбор для фатаграфавання нябесных аб’ектаў.

[Ад грэч. astron — зорка і grapho — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бало́метр, ‑а, м.

Высокаадчувальны прыбор для вымярэння энергіі выпраменьвання.

[Грэч. bolē — прамень і metron — мера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гравіме́тр, ‑а, м.

Прыбор, якім вымяраюць паскарэнне сілы цяжару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

магніто́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння напружанасці магнітнага поля.

[Ад грэч. magnētis — магніт і metréō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параахаладжа́льнік, ‑а, м.

Спец. Прыбор для рэгулявання тэмпературы пары.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфлекто́метр, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння каэфіцыента адлюстравання святла.

[Ад лац. reflectere — адлюстроўваць і грэч. metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегаме́р, ‑а, м.

Прыбор для вызначэння шчыльнасці снежнага покрыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)