дэзавуі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак. і незак., каго (што).

У міжнародным праве: аб’явіць (аб’яўляць) аб нязгодзе з дзеяннямі даверанай асобы (дыпламатычнага прадстаўніка) або аб пазбаўленні яго права дзейнічаць надалей ад імя свайго ўрада.

Д. пасла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заслужы́ць, -ужу́, -у́жыш, -у́жыць; -у́жаны; зак., што.

1. Сваёй дзейнасцю стаць дастойным або дабіцца чаго-н.

З. узнагароду.

З. павагу.

З. папрок.

2. Выслужыць, атрымаць за службу, працу.

З. права на адпачынак.

|| незак. заслуго́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прадстаўні́цтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Выкананне абавязкаў прадстаўніка (у 1 знач.; кніжн.).

П. чыіх-н. інтарэсаў.

2. Установа, якая абараняе інтарэсы.

Гандлёвае п.

3. Права, парадак выбару прадстаўнікоў у якія-н. органы (кніжн.).

Народнае п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спадкае́мец, -мца, мн. -мцы, -мцаў, м.

1. Асоба, якая атрымала спадчыну або мае права на яе.

2. перан. Той, хто прадаўжае чые-н. традыцыі, чыю-н. дзейнасць.

|| ж. спадкае́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. спадкае́мскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мотаама́тар, ‑а, м.

Вадзіцель матацыкла, мотаролера або мапеда, які мае пасведчанне на права ваджэння і не з’яўляецца прафесіяналам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аптава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., каго.

Спец. Ажыццявіць (ажыццяўляць) у адносінах да каго‑н. права аптацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канстытуцыяналі́зм, ‑у, м.

Буржуазная плынь у палітыцы і навуцы дзяржаўнага права, якое прызнае найлепшай сістэмай кіравання канстытуцыйную манархію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́барчы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выбараў службовых асоб галасаваннем. Выбарчы ўчастак. Выбарчы сход, бюлетэнь. Выбарчае права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстэрытарыя́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Права замежных асоб і арганізацый не падпарадкоўвацца мясцовым законам, абумоўленае афіцыйнымі дагаворамі паміж дзяржавамі.

[Ад лац. ex — з і territorialis — які знаходзіцца на тэрыторыі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыскваліфікава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак. і незак., каго (што).

Пазбавіць (пазбаўляць) кваліфікацыі, права выконваць пэўную работу, удзельнічаць у спартыўных спаборніцтвах.

Д. спартсмена.

|| звар. дыскваліфікава́цца, -ку́юся, -ку́ешся, -ку́ецца; -ку́йся.

|| наз. дыскваліфіка́цыя, -і, ж.

|| прым. дыскваліфікацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)