лёсткі, ‑так; адз. лёстка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.
Разм. Ліслівыя словы, усхваленні. П’юць за здароўе, па парадку, усіх прысутных за сталом, а графу лёсткі сцелюць гладка і славяць чуць не каралём. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыбіра́льшчык, ‑а, м.
Рабочы, які займаецца прыбіраннем, навядзеннем чыстаты, парадку дзе‑н. У трох пакоіках сельсавета не было нікога. Толькі на ганку з двара сядзеў стары аднаногі Мікодым, нязменны вартаўнік і прыбіральшчык сельсавета. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
свя́тцы, ‑аў; адз. няма.
Царкоўная кніга, у якой змешчаны пералік усіх святых і царкоўных свят у каляндарным парадку. [Ніна] пачала здалёк; — Гэта я і імя такое ім параіла.. — У якіх святцах ты яго выкапала? Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дзяжу́рны, -ая, -ае.
1. Які выконвае пэўныя абавязкі ў парадку чаргі.
Д. ўрач.
2. Які працуе ў час адпачынку іншых падобных устаноў.
Дзяжурная аптэка.
Д. магазін.
3. у знач. наз. дзяжу́рны, -ага, м., дзяжу́рная, -ай, ж., мн. -ыя, -ых. Асоба, якая дзяжурыць.
Д. па кухні.
4. Загадзя падрыхтаваны, пастаянна ўжывальны.
Дзяжурная страва ў рэстаране.
Дзяжурныя цытаты.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пажа́рны
1. прил. пожа́рный;
2. в знач. сущ. пожа́рный, пожа́рник;
◊ у ~ым пара́дку — в пожа́рном поря́дке;
на ўся́кі п. вы́падак — на вся́кий пожа́рный слу́чай
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сыхо́дны
1. нисходя́щий;
па ~най лі́ніі — по нисходя́щей ли́нии;
у ~ным пара́дку — в нисходя́щем поря́дке;
с. на́ціск — лингв. нисходя́щее ударе́ние;
2. мат. (совпадающий) сходя́щийся
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
растр, ‑а, м.
Спец. Сістэма ліній, нанесеных у пэўным парадку на якую‑н. паверхню аптычным, графічным, механічным або іншым спосабам, а таксама прыстасаванне, якое складаецца з сістэмы адпаведна размешчаных ніцей, палос, прызмаў, лінзаў і пад.
[Ням. Raster.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чысцёха, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑цёсе, Т ‑ай (‑аю), ж.
Разм. Вельмі ахайны, акуратны чалавек, які вызначаецца празмерным імкненнем да чыстаты і парадку. Гаспадыня мая любіць парадак, вялікая чысцёха. Далідовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уда́рныйI (связанный с массовым движением ударников) уда́рны;
уда́рная брига́да уда́рная брыга́да;
уда́рный труд уда́рная пра́ца;
в уда́рном поря́дке ва ўда́рным пара́дку.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бясчы́нства, ‑а, н.
Грубае парушэнне парадку, агульнапрынятых нормаў; вельмі благі, непрыстойны ўчынак. [Скуратовіч:] — Вы думаеце, гэта адно каля нас робіцца такое бясчынства? Вы не чулі, што ў горадзе парабілася? .. Прадразвёрснага камісара ў гэтую самую ноч забілі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)