ссы́льный

1. прил. ссы́льны;

2. сущ. ссы́льны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уполномо́ченный

1. прич. упаўнава́жаны;

2. сущ. упаўнава́жаны, -нага м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шта́тское сущ. цыві́льнае, -нага ср.;

в шта́тском у цыві́льным.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Лыткава́ць ’таптаць, травіць (пасевы)’ (Касп.). Да лытка 1 ’нага’. Аналагічна параўн. чэш. šlapati ’таптаць’ — slépěje ’ногі’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пасця́гвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Сцягнуцца — пра ўсё, многае або пра ўсіх, многіх. Штаніна пасцягвалася ў зборкі і стала такая вузкая, што не тое каб нага — рука не магла пралезці. Сіняўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паціка́віцца, ‑каўлюся, ‑кавішся, ‑кавіцца; зак.

Праявіць цікавасць да каго‑, чаго‑н. Прылуцкі нават не пацікавіўся, каму і навошта патрабуюцца такія матэрыялы. Новікаў. Урач пацікавілася, як Міколава нага, якую яна нядаўна лячыла. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́маны ло́маный;

○ ~ная лі́нія — мат. ло́маная ли́ния;

◊ ~нага гро́ша не ва́рты — гроша́ ло́маного не сто́ит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спу́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. спух, ‑ла; зак.

Разм. Накрыцца пухлінай, стаць прыпухлым. Нага спухла. □ Сівая кабылка была страшэнна худая, замораная, уся спіна ў яе спухла ад сядла і нават ужо гнаілася. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вернопо́дданный уст.

1. прил. вернападда́ны;

2. сущ. вернападда́ны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взво́дный воен.

1. прил. узво́дны;

2. сущ. узво́дны, -нага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)