ільнаво́дства і (пасля галосных) льнаво́дства, -а, М -ве, н.

Галіна сельскай гаспадаркі, якая займаецца вырошчваннем лёну; навука аб вырошчванні лёну.

|| прым. ільнаво́дчы і (пасля галосных) льнаво́дчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

педаго́гіка, -і, ДМ -гіцы, ж.

Навука аб метадах выхавання і навучання.

|| прым. педагагі́чны, -ая, -ае.

П. факультэт (які рыхтуе спецыялістаў па педагогіцы). П. інстытут (які рыхтуе настаўнікаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мето́дыка, -і, ДМ -дыцы, мн. -і, -дык, ж.

Сукупнасць метадаў пракгычнага выканання чаго-н., а таксама навука аб метадах навучання.

М. беларускай мовы.

|| прым. метады́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

перадавы́ в разн. знач. передово́й;

~ва́я наву́ка — передова́я нау́ка;

п. арты́кул — передова́я статья́;

~вы́я пазі́цыі — передовы́е пози́ции

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выдаве́цтва, ‑а, н.

Прадпрыемства, якое займаецца выданнем твораў друку. Выдавецтва «Навука». Дзяржаўнае выдавецтва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэранавіга́цыя, ‑і, ж.

Навука аб ваджэнні лятальных апаратаў па намечаным шляху, паветраная навігацыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

геамарфало́гія, ‑і, ж.

Навука, якая вывучае рэльеф паверхні Зямлі і гісторыю яго развіцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гельмінтало́гія, ‑і, ж.

Навука аб чарвях-паразітах і аб захворваннях, што яны выклікаюць.

[Ад грэч. hélmins — чарвяк і lógos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гене́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Навука аб законах спадчыннасці і зменлівасці арганізмаў.

[Ад грэч. genetikos — звязаны з нараджэннем, паходжаннем.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

картагра́фія, ‑і, ж.

Навука аб складанні геаграфічных карт, а таксама само складанне іх.

[Ад слова карта і грэч gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)