Verbum

русіфікава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак. і незак.

1. Стаць (станавіцца) рускім па культуры, звычаях.

2. толькі незак. Зал. да русіфікаваць.

монакульту́ра, ‑ы, ж.

Спец. Вырошчванне на працягу многіх гадоў адной і той жа сельскагаспадарчай культуры на адным і тым жа ўчастку.

[Ад грэч. mónos — адзін і слова культура.]

афрыканіза́цыя, ‑і, ж.

Курс афрыканскіх краін на падрыхтоўку ўласных кадраў ва ўсіх галінах грамадскага жыцця, на адраджэнне і развіццё нацыянальнай культуры.

абганя́льны, ‑ая, ‑ае.

1. З дапамогай якога праворваюць міжрадкоўе. Абганяльны трактар.

2. Які сеецца радамі і патрабуе міжрадковай апрацоўкі. Абганяльныя культуры.

бліц, ‑у, м.

Лямпа для імгненнай моцнай успышкі святла пры фатаграфаванні. У вестыбюлі палаца культуры было людна, зырка ўспыхвалі бліцы. Сабаленка.

кінематагра́фія, ‑і, ж.

1. Тое, што і кінамастацтва. Кінематаграфія Беларусі.

2. Галіна культуры і прамысловасць якая выпускае кінафільмы і паказвае гледачам.

крупяны́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да круп, прызначаны для іх вырабу. Крупяная прамысловасць. Крупяныя культуры. // Прыгатаваны з круп. Крупяны суп.

каласавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае суквецце ў выглядзе коласа. Каласавыя культуры. // у знач. наз. каласавы́я, ‑ых. Злакавыя збожжавыя расліны. Раннія каласавыя.

дасве́дчанасць, ‑і, ж.

Наяўнасць ведаў, звестак аб кім‑, чым‑н. Валянцін Таўлай быў паэтам высокай культуры і шырокай літаратурнай дасведчанасці. Арочка.