клю́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Палка з загнутым канцом для гульні ў хакей. Хакейная клюшка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўабаро́на, ‑ы, ж.

Спец. Частка каманды, якая адначасова дапамагае абароне і нападзенню ў гульні ў футбол, хакей і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгбі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэгбі. Рэгбійны чэмпіянат. // Які прызначаны, служыць для гульні ў рэгбі. Рэгбійнае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спабо́рніцтва, -а, мн. -ы, -аў, н.

Форма дзейнасці (работы, гульні і пад.), удзельнікі якой імкнуцца выявіць перавагу над кім-н. у дасягненні чаго-н., дасягнуць лепшых вынікаў у чым-н.

Спартыўныя спаборніцтвы.

С. па плаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Рэ́ся ’дурніца’ (Сцяц., Сцяшк. Сл.). Няясна. Напэўна, можна суаднесці з тураў. ра́ся, ро́ся ’персанаж гульні, падобнай да гульні ў квача’, у час гульні ра́сю цвеляць, дражняць. Таксама нельга выключыць уплыў расама́ха ’неахайная жанчына’ (Сл. рэг. лекс.; гл.). Параўн. яшчэ рус. ресо́ня ’неахайніца’ (перм.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

па-ба́нку, прысл.

У картачнай гульні — на ўсю суму грошай, якая маецца ў банку (у 2 знач.). Ісці па-банку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамі́зіць, ‑міжу, ‑мізіш, ‑мізіць; незак., каго-што.

Прымушаць каго‑н. прайграць у картачнай гульні ў выніку рамізу (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насто́льный в разн. знач. насто́льны;

насто́льная ла́мпа насто́льная ля́мпа;

насто́льные и́гры насто́льныя гу́льні;

насто́льная кни́га насто́льная кні́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цэйтно́т, -у, М -но́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Недахоп часу на абдумванне чарговых хадоў (пры гульні ў шашкі, шахматы; спец.).

2. перан. Востры недахоп часу ў якой-н. справе.

Пастаянны ц.

|| прым. цэйтно́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уцёмную, прысл.

Разм. У гульні ў карты — не паглядзеўшы сваіх карт. Гуляць уцёмную. // перан. Не ведаючы сутнасці справы, наўгад. Дзейнічаць уцёмную.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)