таджы́кі, ‑аў; адз. таджык, ‑а, м.; таджычка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. таджычкі, ‑чак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Таджыкскай ССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
туві́нцы, ‑аў; адз. тувінец, ‑нца, м.; тувінца, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. тувінкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Тувінскай АССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
туркме́ны, ‑аў; адз. туркмен, ‑а, м.; туркменка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. туркменкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Туркменскай ССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узбе́кі, ‑аў; адз. узбек, ‑а, м.; узбечка, ‑і, ДМ ‑чцы; мн. узбечкі, ‑чак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Узбекскай ССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чувашы́, ‑оў; адз. чуваш, ‑а, м.; чувашка, ‑і, ДМ ‑шцы; мн. чувашкі, ‑шак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чувашскай АССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эсто́нцы, ‑аў; адз. эстонец, ‑нца, м.; эстонка, ‑і, ДМ ‑нцы; мн. эстонкі, ‑нак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Эстонскай ССР.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асеці́ны, -ці́н, адз. -ці́н, -а, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Паўночная Асеція — Аланія (у складзе Расійскай Федэрацыі) і Рэспублікі Паўднёвая Асеція.
|| ж. асеці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. асеці́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ба́скі, -аў, адз. баск, -а, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва паўночна-ўсходніх тэрыторый Іспаніі і суседніх паўднёва-заходніх раёнаў Францыі.
|| ж. баско́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. ба́скскі, -ая, -ае.
Баскская мова.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
удму́рты, -аў, адз. -у́рт, -а, м.
Народ угра-фінскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Удмурцкай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. удму́ртка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. удму́рцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
нідэрла́ндцы, ‑аў; адз. нідэрландзец, ‑дца, м.; нідэрландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. нідэрландкі, ‑дак; ж.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Нідэрландаў (Галандыі); галандцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)