Verbum

спе́раду, прысл. і прыназ.

1. прысл. 3 пярэдняга боку.

Прышыла бант с.

2. прыназ. з Р. Выражае прасторавыя адносіны; ужыв. для ўказання на месца наперадзе чаго-н.

Ісці с. калоны.

ла́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Ісці на лад, добра атрымлівацца.

У фірме справа л.

2. Наважвацца, рыхтавацца што-н. рабіць (разм.).

Л. спаць.

гіга́нцкі, -ая, -ае.

1. Вельмі вялікі па памерах.

Гіганцкая ліпа.

Ісці гіганцкімі крокамі (таксама перан.: робячы вялікія поспехі).

2. Выключны па сіле, важнасці.

Г. размах будоўлі.

Гіганцкія поспехі ў асваенні космасу.

усле́д.

1. прысл. і прыназ. з Д. Па слядах каго-н., чаго-н., непасрэдна за кім-, чым-н.

Ісці ў.

Глядзець у. цягніку.

2. прысл. Наўздагон за кім-н.

Крыкнуць у.

папе́радзе.

1. прысл. На некаторай адлегласці перад кім-, чым-н.

Ён ішоў п., а мы за ім.

2. прыназ. з Р. Паказвае на становішча перад кім-, чым-н.

Ісці п. калоны.

пахадзі́ць, -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; зак.

Хадзіць (у 1 [гл. ісці ў 1 знач.], 2—6 знач.) некаторы час.

П. па лесе.

П. у новай сукенцы.

П. у кіраўніках.

П. за хворым дзіцем.

пабая́цца, -баю́ся, -баі́шся, -баі́цца; -баі́мся, -баіце́ся, -бая́цца; -бо́йся; зак., каго-чаго, з інф. і з дадан. сказам.

Не адважыцца зрабіць што-н.

П. завірухі.

Пабаялася ісці адна.

Я пабаяўся, што мяне там заўважаць.