іша́чы, ‑ая, ‑ае.

Які належыць, уласцівы ішаку. Ішачы голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жаніхо́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы жаніху, жаніхам. Жаніхоўскі выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

донкіхо́цкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы донкіхоту. Донкіхоцкі ўчынак. Донкіхоцкія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вогнепакло́ннік, ‑а, м.

Прыхільнік рэлігіі, якой уласцівы культ агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мацыёлавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мацыёлы, уласцівы ёй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мізантрапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Схільны да мізантропіі; уласцівы мізантропу. Мізантрапічны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падхалі́мскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Уласцівы падхаліму. Падхалімская ліслівасць. Падхалімскія звычкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нігілі́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нігіліста; уласцівы нігілісту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нэ́паўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нэпа, уласцівы нэпу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насто́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да настойкі, уласцівы настойцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)