Verbum

напо́р, -у, м.

1. Дзеянне моцнай сілы; націск.

Н. ветру.

Не вытрымаць напору лёду.

2. Энергічнае ўздзеянне на каго-н.; напад, націск.

Пад напорам сяброў ён вымушаны быў прызнацца.

Н. ворага.

драма́ць, драмлю́, дрэ́млеш, дрэ́мле; драмі́; незак.

1. Знаходзіцца ў стане дрымоты.

Прытуліўся да печы і дрэмле.

2. перан. Быць у стане спакою, нерухомасці.

Унутры драмалі сілы.

Гарадок драмаў у млявай цішыні.

кабалі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Сярэдневяковая містычная плынь у іўдаізме, якая прымяняла магічныя рытуалы і варажбу.

2. перан. Штосьці незразумелае, заблытанае, поўнае загадкавай сілы (кніжн., іран.).

|| прым. кабалісты́чны, -ая, -ае.

вы́гуляцца, -яюся, -яешся, -яецца; зак.

1. Уволю нагуляцца, адпачыць.

В. за дзень дома.

2. Набрацца сілы, адкарміцца на волі.

Выгулялася жывёла за лета.

|| незак. выгу́львацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -аецца.

цяж, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Рэмень, трос, які служыць сродкам перадачы цягавай сілы.

2. Рэмень ці вяроўка, нацягнутыя ад верхняга канца аглоблі да восі пярэдняга кола для выраўноўвання ходу павозкі.

нітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак.

1. што. Злучаць, змацоўваць нітамі¹.

2. перан., каго-што. Злучаць, звязваць.

Нітуе вясна сілы.

|| зак. знітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. нітава́нне, -я, н.